foto1
foto1
foto1
foto1
foto1

Duszpasterstwo Służby Zdrowia

Diecezji Rzeszowskiej

Prezentacja postaci z obrazu: „Szlachetni Polacy w służbie zdrowia”

SŁUŻEBNICA BOŻA STANISŁAWA LESZCZYŃSKA

Leszczynska Stanislawa 2Stanisława Leszczyńska urodziła się 8 maja 1896 r. w Łodzi. Była córką Jana i Henryki Zambrzyckich. Jej ojciec trudnił się stolarstwem, a matka pracowała w fabryce włókienniczej.

W 1908 roku Stanisława wyjechała wraz z całą rodziną do Rio de Janeiro. Do kraju powróciła w 1910 r. podejmując przerwaną wyjazdem naukę w progimnazjum, które ukończyła w 1914 r.

17 października 1916 roku poślubiła Bronisława Leszczyńskiego (ur. 1888), zecera, z którym miała czwórkę dzieci: córkę Sylwię i synów: Bronisława, Stanisława i Henryka. W czasie I wojny światowej pracowała w Komitecie Niesienia Pomocy Biednym.

W 1920 r. wraz z małżonkiem przeniosła się do Warszawy, gdzie po ukończeniu z wyróżnieniem Państwowej Szkoły Położniczej w 1922 r. pracowała w wyuczonym zawodzie.

Leszczyńscy tuż przed wybuchem II wojny światowej mieszkali w Łodzi na Bałutach. Gdy na tym terenie powstało getto żydowskie, przeprowadzili się na pobliską ul. Wspólną 3. Podczas okupacji niemieckiej w Łodzi męscy członkowie rodziny Leszczyńskich działali w strukturach Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ).

Cała rodzina została aresztowana w nocy z 19 na 20 lutego 1943 roku podczas dużej wsypy tej organizacji. Aresztowana została także Stanisława i uwięziona w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Jako więźniarka nr 41335. Tam pełniła funkcję położnej.

To właśnie ona odpowiedziała obozowemu lekarzowi w esesmańskim mundurze, Mengele, gdy ten kazał jej zabijać nowonarodzone dzieci: „Nie, nigdy. Nie wolno zabijać dzieci!”. Władze obozowe wielokrotnie upominały Stanisławę, początkowo nawet została pobita, lecz zawsze odpowiadała z tą samą stanowczością: „Nie! Nigdy nie wolno zabijać dzieci”. Mówiła to z taką mocą, że lekarz obozowy nie śmiał jej patrzeć w oczy.

Jak sama wspomina: „Ilość przeprowadzonych tam porodów przeze mnie wynosiła ponad 3000”. Mimo, że wiele z tych noworodków urodzonych w Auschwitz zostało zamordowanych przez nazistów lub zmarło z powodu straszliwych warunków, wszystkie przyszły na świat prosto w pełne miłości, ciepłe ręce Stanisławy Leszczyńskiej.

Po wyzwoleniu teren obozu opuściła 2 lutego 1945 r. Pierwsze swoje kroki skierowała do kościoła w Oświęcimiu. Po wojnie Leszczyńska wróciła do Łodzi i przez długie lata pracowała w swoim zawodzie. Nigdy nie przyłożyła ręki do zabicia żadnego dziecka, głośno potępiała aborcję, zawsze modliła się podczas pracy, nie zważając na tzw. „świeckość” szpitali w socjalistycznym państwie.

W 1973 r. pogorszył się stan zdrowia Stanisławy Leszczyńskiej. Podczas choroby codziennie przyjmowała Komunię św., co łagodziło jej cierpienia. Zmarła 11 marca w 1974 roku. Jej pogrzeb odbył się na łódzkim cmentarzu św. Rocha na Radogoszczu.

Wizerunek „Położnej z Oświęcimia” widnieje na Kielichu Życia i Przemiany Narodu, złożonym przez pielęgniarki na Jasnej Górze, jako wotum na sześćsetlecie obecności cudownego obrazu Matki Boskiej, podczas uroczystości 3 maja 1982 r.

Od 1992 roku archidiecezja łódzka prowadzi proces beatyfikacyjny Stanisławy Leszczyńskiej. W setną rocznicę urodzin Stanisławy w 1996 r. jej szczątki zostały przeniesione z cmentarza do Kościoła pw. Wniebowzięcia NMP w Łodzi, w którym została ochrzczona. W każdy wtorek odbywają się tam nabożeństwa w intencji szczęśliwych porodów.

Stanisława Leszczyńska swoje przeżycia z obozu opisała w 1957 roku w pracy „Raport położnej z Oświęcimia”, umieszczając w nim między innymi taką refleksję: „Jeżeli w mej Ojczyźnie – mimo smutnego z czasów wojny doświadczenia – miałyby dojrzewać tendencje skierowane przeciw życiu, to wierzę w głos wszystkich położnych, wszystkich uczciwych matek i ojców, wszystkich uczciwych obywateli, w obronie życia i praw dziecka”.

Pierwsze wydanie jej „wspomnień obozowych” miało miejsce w „Przeglądzie Lekarskim” w 1965 roku.

Modlitwa za wstawiennictwem Sługi Bożej Stanisławy Leszczyńskiej

Boże, który pragniesz, byśmy byli zdrowi na duszy i ciele, za przyczyną Twojej służebnicy Stanisławy Leszczyńskiej, prosimy Cię w intencji lekarzy, pielęgniarek i wszystkich pracujących w służbie zdrowia. Oświecaj ich umysły i sumienia, aby zawsze, w każdej sytuacji, wykorzystywali swoją wiedzę i umiejętności po to, by służyć zdrowiu i bronić ludzkiego życia. Amen.

Opracował Ks. Jacek Kaszycki

BIBLIOGRAFIA

Tygodnik Rodzin Katolickich “Źródło”.

Encyklopedia dla pielęgniarek. W-wa. PZWL. 1987.

Cebo Lechosław, Więźniarki w obozie hitlerowskim w Oświęcimiu-Brzezince, Katowice 1984.

Garlacz Gabriela, Rosomak Danuta, Akuszerka. Rzecz o Stanisławie Leszczyńskiej, Ząbki 2002.

Kłodziński Stanisław, Stanisława Leszczyńska, w: „Przegląd Lekarski – Oświęcim”, nr 1 (1975).

Leszczyńska Stanisława, Raport położnej z Oświęcimia, w: „Przegląd Lekarski – Oświęcim”, nr 1 (1965).

Ks. Pick Józef (red.), Modlitewniku i śpiewniku pielgrzymkowym dla pracowników służby zdrowia, osób chorych i nie tylko. Materiały formacyjne dla kapłanów i wiernych świeckich, Bernardinum. Gdańsk-Pelplin 2016.

Przy opracowywaniu materiału korzystano z ogólnodostępnych stron internetowych:

http://brewiarz.pl

http://www.pielgrzymka.konin.pl

http://www.rodzicpoludzku.pl

http://niedziela.pl

http://www.zrodlo.krakow.pl

Foto ze strony: http://www.sanktuariumswietoscizycia.pl

Bez tytułu 1
„Czas ucieka, wieczność czeka...”

KALENDARZ

Sierpień 2018
Pn Wt Śr Cz Pt So N
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31

LICZNIK ODWIEDZIN

Jesteś
Licznik odwiedzin
osobą na naszej stronie

CIEKAWE STRONY INTERNETOWE